Annað fallið á ævinni staðfest... ohhh
Reyndar hef ég aldrei á mínum skólaferli verið eins viss um fall eins og þetta hóp próf, sem ég skilaði 13. januar fyrir hönd okkar þriggja. Ég setti mig í spor kennara og hugsaði... ef ég fengi svona pappír inn.. ekki neinn vafi á falli. Kennarinn tók okkur alveg hrikalega í gegn. Kaupmannarottann og ég vorum saman í yfirhalningunni þar sem Færeyingurinn var ekki á svæðinu. Kennarinnn byrjaði að gagnrýna málfarið og sagði það hafa verið hrikalegt, ekkert samhengi í setningum og blablabla... kaupamannahafnarrottan byrjaði að afsaka sig, sagði hópinn standa af Íslendingi, Færeyingi og Dana... Rottan roðnaði... vá hvað ég var fegin að vera ekki Dani þarna... :o
Í ljós kom að það óvænta hafði gerst, minn hluti, sem ég hafði skrifað og blótað svo var bestur af þeim, mín framsetnig og tenging við þær kenningar sem við skrifuðum um. Sjálfstraustið rauk upp úr öllu valdi .... Djövull... hugsaði ég, hefði ég verið harðri á mínu og ekki gefið eftir þá hvað??? Innst inni finnst mér þetta vera hálf fyndið - eiginlega bara gott. Að taka svona hóp próf finnst mér alveg vera út í hött, hóp vinna er góð í blandi við einstaklingsvinnu en próf...rugl. Þar endar hóp prófið á að meirihlutinn ræður (eins og í hóp vinnu) en þetta er Próf ekki verkefni... og við féllum vegna skorts á trausti til hvors annars, m.ö.o. vegna skorts á trausti til mín. Hefði þetta átt sér stað í heimi atvinnulífsins ætli við hefðum verið öll rekin - eða bara þeir - eða hefðum við sloppið með áminningu?
Reyndar hef ég aldrei á mínum skólaferli verið eins viss um fall eins og þetta hóp próf, sem ég skilaði 13. januar fyrir hönd okkar þriggja. Ég setti mig í spor kennara og hugsaði... ef ég fengi svona pappír inn.. ekki neinn vafi á falli. Kennarinn tók okkur alveg hrikalega í gegn. Kaupmannarottann og ég vorum saman í yfirhalningunni þar sem Færeyingurinn var ekki á svæðinu. Kennarinnn byrjaði að gagnrýna málfarið og sagði það hafa verið hrikalegt, ekkert samhengi í setningum og blablabla... kaupamannahafnarrottan byrjaði að afsaka sig, sagði hópinn standa af Íslendingi, Færeyingi og Dana... Rottan roðnaði... vá hvað ég var fegin að vera ekki Dani þarna... :o
Í ljós kom að það óvænta hafði gerst, minn hluti, sem ég hafði skrifað og blótað svo var bestur af þeim, mín framsetnig og tenging við þær kenningar sem við skrifuðum um. Sjálfstraustið rauk upp úr öllu valdi .... Djövull... hugsaði ég, hefði ég verið harðri á mínu og ekki gefið eftir þá hvað??? Innst inni finnst mér þetta vera hálf fyndið - eiginlega bara gott. Að taka svona hóp próf finnst mér alveg vera út í hött, hóp vinna er góð í blandi við einstaklingsvinnu en próf...rugl. Þar endar hóp prófið á að meirihlutinn ræður (eins og í hóp vinnu) en þetta er Próf ekki verkefni... og við féllum vegna skorts á trausti til hvors annars, m.ö.o. vegna skorts á trausti til mín. Hefði þetta átt sér stað í heimi atvinnulífsins ætli við hefðum verið öll rekin - eða bara þeir - eða hefðum við sloppið með áminningu?
